Η νήσος Λήμνος βρίσκεται στο Βόρειο Αιγαίο και είναι το 8ο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας. Το τοπίο της χαρκτηρίζεται από τις απαλές γραμμές των λόφων και τις εκτεταμένες πεδινές εκτάσεις. Διοικητικά η Λήμνος ανήκει στο Νομό Λέσβου και μαζί με το νησί του Αγίου Ευστρατίου συγκροτούν την Επαρχία της Λήμνου.
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τη Λήμνο ως το ιερό νησί του Ηφαίστου, θεού της φωτιάς και της μεταλλουργίας. Ο Όμηρος αναφέρεται στο νησί με τα ονόματα «Αιθαλία» και «Ανεμόεσσα».
Ο Κοντιάς είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Λήμνου. Το όνομα του Κοντιά φαίνεται, σύμφωνα με την παράδοση, να προήλθε από το όνομα βυζαντινού γαιοκτήμονα της περιοχής, του Κοντέα. Βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του νησιού, 9χλμ. ανατολικά της πρωτεύουσας Μύρινας και 14χλμ. από το αεροδρόμιο. Ο επισκέπτης που πλησιάζει το χωριό από την περιοχή της όμορφης παραλίας του Ευγάτη εντυπωσιάζεται από το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου, κτισμένο στην κορυφή ενός πευκόφυτου λόφου και από τη σειρά των ανεμόμυλων με την παραδοσιακή κρήνη.
Όσο προχωράει κανείς μέσα στο χωριό μαγεύεται από τα καλοχτισμένα από την πέτρα σπίτια, τα παραδοσιακά αρχοντόσπιτα και τα στενά δρομάκια. Ο λαϊκός αρχιτέκτονας σέβεται απόλυτα το φυσικό περιβάλλον. Βλέπει κανείς κατάσπαρτα σπιτάκια, σφηνωμένα στους γύρω λόφους, δίπλα σε μεγάλους βράχους με πεύκα και εκπλήσσεται από τη μαγεία του τοπίου, από τη σοφία του δημιουργού.
Τα πανύψηλα δροσερά πλατάνια, φυτεμένα το 1912, θυμίζουν τα γενέθλια του νησιού, το χρόνο της απελευθέρωσης του από τους τούρκους.
Στην αρχή το χωριό ήταν παραθαλάσσιο, αλλά ο φόβος των πειρατικών επιδρομών, ανάγκασε τους κατοίκους να εγκατασταθούν στη σημερινή θέση γύρω στα 1600. Γνωστό κατά το μεσαίωνα και την Τουρκοκρατία, ήταν το Κάστρο, γνωστό ως Βρυόκαστρο, όπου διακρίνονται, ίχνη παλιού οχυρώματος.
Ανατολικά του Κοντιά, στη θέση Τροχαλιά, βρέθηκαν ίχνη προϊστορικού οικισμού.
